Tarla Fareleri ile Mücadele

İklimsel sebepler, doğal düşmanların kaybolmasının yanı sıra toplu ve taramalı mücadelelerde yeterli katılım olmadığı için tarla faresi popülasyonunda artış olduğu görülmektedir. Şartlar uygun olduğunda iki ayda bir ve her seferinde 6-10 arası yavru yapması ve doğan yavrularında 2-3 ay sonra üremeye başlaması nedeniyle çok hızlı çoğalabilen bir zararlıdır. Tarla faresinin doğal düşmanları olan yılan, baykuş, sansar, tilki, gelincik, atmaca, şahin, doğan gibi hayvanlar fare ile beslenmektedirler.

Tarla faresi mücadelesinde bireysel mücadele ile başarı sağlanamamaktadır. Üreticilerimizin aynı anda tarlalarındaki beslenme deliklerine zehirli buğday bırakmaları mücadelenin etkinliği açısından önemlidir. Bu nedenle toplu ve taramalı mücadele yapılmalıdır. Çiftçilerimizin hepsinin katılımının sağlandığı mücadele şekli toplu, o mahallede bulunan mera, yol kenarları, sulama kanalları etrafı, orman, nadasa bırakılan tarlalar ve işlenmeyen arazilerin bir bütün olarak taranması ve kimyasal mücadelenin yapılması başarı için önemlidir. Mücadele zamanı tüm ürünlerin hasat edildiği geç sonbahar veya kış çıkışı erken ilkbahar dönemidir. Geç sonbahara kadar olan dönemde kültürel ve mekanik mücadele ile zararın en aza indirilmesine çalışılmalıdır.

Tarla faresi mücadelesi için kültürel önlemler;

            1.Hububat hasadından sonra toprak hasat tavında iken en az 30 cm derinlikte sürüm yapılması

            2.Sulanabilen ve tesviyesi olan tarlalarda göllendirme yapılması

            Mekanik Mücadelede ise;

            1.Beslenme deliklerinin etrafına fak(tuzak) kurulması,

            2.Tarla kenarlarına toprağın içine oturacak şekilde 10 m arayla içine yarıya kadar su doldurulmuş yağ tenekeleri yerleştirilmesi,

            3.Tarlaya su tankeri içinde götürülen suyun bir hortum vasıtasıyla galeri sistemine basılması ve sudan kaçan farelerin öldürülmesi şeklinde olabilir.