Şekerbank
Harun Göksel

Harun Göksel

Mail: [email protected]

Tarımda üretim planlamasının önündeki engeller

Uzun yıllardır konuştuğumuz bir sorundu tarımda planlama. Nerede ne ekmek lazım? Kuraklık, su sıkıntısı var ona göre hangi ürün öncelikli ya da ithalatı azaltacak nasıl bir ürün yelpazesi olacak? Kısaca bu soruların cevabı önemliydi. Önceki bakan Prof Dr Vahit Kirişci döneminde atılan üretim planlaması adımının yeni dönemde de devam ettiğini görüyoruz. Yeni bakan İbrahim Yumaklı ile birlikte bölgesel toplantılar yapılıyor. Bügem’in organizasyonunda Tarım ve Orman İl Müdürlükleri, STK’lar ve konunun paydaşları ile ilgili istişareler yapılıyor. Yani Ankara’da masa başı değil sahada bir planlama çok önemli, tabi projenin ayaklarının yere basması için çok önemli ayrıntılar var. Yetkililer bütün bunları masaya yatırıyoruz diyorlar. Burada sahada gördüğüm üç tane soru var…

  1. A ürünü eken bir üreticimize B ürününü ekmesi istenildiğinde varsa uğrayacağı zarar kim tarafından nasıl karşılanacak?
  2. Yine bu ürün değişiminde mekanizasyonda da olacak değişiklikler doğal olarak bir sermayeyi gerektirecek. Bu kim tarafından nasıl karşılanacak?
  3. Üretici şimdiye kadar ürettiğine alıştığı pazarlama şekli değişeceğinden yeni ürünün pazarlamasında nasıl bir yol izlenecek?

Mutlaka bütün ayrıntılar düşünülüyordur ama bunlarda bizim sahada gördüğümüz SORULAR olarak karşımıza çıkıyor. Biraz da aklımızdaki çözüm yollarından konuşalım. Bana göre bu planlama ile birlikte tarım kooperatiflerinin yeniden ele alınması, hukuki altyapılarının tamamlanması ve görev tanımlamalarının yapılması gerekiyor. Bu kooperatifler gerçekten işler hale getirilip Üretici ile birlikte hareket etmesi, tohumdan gübreye, ilaca, mekanizasyona kadar sorunlarını ortak çözmeleri gerekiyor…

Tarımda üretimi sadece stratejik değil aynı zamanda ticaret olarak görmek zorundayız. Üretimde sürekliliği de istiyorsak, sistemin baş aktörü olan üreticimizin ekonomik anlamda elini rahatlatmak gerekiyor.

İnsanları daha fazla üretime dahil etmek için bazı projelerin kaynaklarını da arttırmak gerekiyor. Örneğin “uzman eller projesi” gerçekten olumlu bir hamle. Önceki yıllarda başlayan ve sayısı her yıl artan aynı zamanda da ilk başlayanların hala devam ettiği bir proje. Her yıl bilinçli bir şekilde üretime katılan, sahasında uzman kişilerle daha profesyonel ve günün şartlarına uygun tarım ve hayvancılık yapılabilir.

Bütün bu süreçlerde yeni yapılanmalarla birlikte, projelerin en iyi sonucunu istiyorsak, tarım stratejik diyorsak, üretimi en iyi katma değer olarak görüyorsak, (öyle olduğunu düşünmek istiyorum) Tarımın bütçesini de ona göre belirlenmesi gerekmiyor mu?

Yorum Yazın

Ana Sayfa
Web TV
Foto Galeri
Yazarlar