Ülkemizde 1950’li yıllarda başlayan köyden kente göç gerçeği ciddi bir sorun haline geldi. Tarımsal gelirin düşüklüğü köylerdeki nüfus yoğunluğunu azalttı. Sanayileşme süreciyle birlikte artan işgücü ihtiyacı sonucu artan göç, kentlerde işsizlik, asayiş ve konut gibi pek çok sosyal ve ekonomik sorunu tetikledi.
Tarımın yapısal sorunlarının tam olarak çözülememiş olması, tarımsal gelirin düşüklüğü, gelir dağılımının adaletsizliği, eğitim, sağlık ve alt yapı hizmetlerinin kentlerdeki kadar gelişmemiş olması nedeniyle köy ve beldelerimizdeki yaş ortalaması 50’yi aştı.
Köylerde yaşayan nüfusun nerdeyse %20’si 65 yaşın üzerinde. Kırsalda gelir seviyesi ülke ortalamasının üçte biri dolayında.
Genç nüfusun azalması tarımı olumsuz etkiliyor. Ulusal ve uluslararası kurumlar kırsal bölgelere ve aile çiftçiliğine daha çok destek verilmesi gerektiğini her fırsatta dile getiriyor.
Kırsalda ve tarımda genç nüfusu tutmanın tek yolunun kırsal kalkınmanın sağlanmasıdır. Bitkisel üretim olsun, hayvancılık olsun, gıda işleme, paketleme vs. ne olursa olsun tarım sektöründe iş kurmak isteyen genç girişimcilere özel ve özendirici destekler verilmelidir.
Köyden kente göçün önlenmesi, üretimin teşvik edilmesi ve sürdürülebilirliğinin sağlanması için kolay ulaşılabilir, bürokratik duvarlara takılmayan, çiftinin öz kaynak kullanmadan ve imkânsız teminatlar göstermek zorunda kalmadan kullanabileceği faizsiz yatırım destekleri sağlanmalıdır.
Gıda, Tarım ve Hayvancılık Bakanı Ahmet Eşref Fakıbaba aynı konu hakkında sık sık ‘’Tek amacımız bu. Cumhurbaşkanımızla, Başbakanımızla, bakanlar kurulumuzla, bakanlarımızla, milletvekillerimizle her gün tartışıyoruz. Projelerimiz var.’’ diyor.
Bizde haklı olarak bu projelerin ne zaman uygulanacağını ve detaylarını merak ediyoruz.
Yorum Yazın