BAĞ SALKIM GÜVESİ (LOBESİA BOTRANA)

BAĞ SALKIM GÜVESİ (LOBESİA BOTRANA)

Tanımı ve Biyolojisi : Kelebeğin üst kanatlarının zemini gri renkte olup üzeri gri-mavi, kahverengi, kızılımsı-sarı ve zeytin yeşili renklerle mozaik gibi işlenmiş bir görünümdedir. Alt kanatlar açık parlak gri renkte, açık sarı, mavi pırıltılıdır. Etrafı saçaklıdır.

Yumurta çok küçük olup genellikle mercimek biçimindedir. Larvanın vücut rengi genellikle sarımsı yeşildir. Her döneminde çok hareketlidir. Rahatsız edildiğinde salgıladığı ince bir iplikle kendini yere sarkıtır. Larva pupa olmadan önce asmanın gizli yerlerinde, örneğin asma kabukları altında veya çatlaklarında ördüğü beyaz bir kokon içinde beslenmeden hareketsiz olarak bir prepupa devresi geçirir. Aynı kokon içinde pupa olur. Pupa kahverengindedir.

Salkım güvesi kışı asma kabukları altında ya da diğer korunmuş yerlerde pupa halinde geçirir. İlkbaharda uygun orantılı nem ve sıcaklıkta (bu tarih bölgelere göre Mart, Nisan ya da Mayıs ayına rastlar) kelebekler görülür. Gündüzleri asmanın iç kısımlarında hareketsiz dururlar. Akşamüstü güneş battıktan sonra sıcaklığın +10ºC’ nin üstünde olduğu saatlerde uçuşmaya başlarlar. Uçarak birkaç yüz metreye gidebilirler. Kışlayan pupalardan çıkan kelebekler yumurtalarını çiçek tomurcukları, çiçekler veya çiçek saplarına bırakırlar. Bir dişi ortalama 60-70 yumurta koyar. Bırakılan yumurtalardan 8-10 gün sonra larva çıkar.

Zararı : Salkım güvesi’nin 1. döl larvaları tomurcuk ve çiçeklerde, 2 döl larvaları koruklarda, 3. döl larvaları olgun üzüm tanelerinde, eğer 4. döl meydana gelirse, bu dölün larvaları da neferiyelerde beslenerek zararlı olurlar. Asıl zararı larvalar yapar. Salgıladığı maddelerle çiçeklerin dökülmesine yol açar. Daneler içerisinde galeriler açarak ilerler ve daneden daneye geçerek tüm salkımın kalite ve görünüşünü bozar. Danelerde özsu akıntılarına neden olarak hastalıkların oluşmasında önemli bir vectördür. Kışı asma üzerinde, kabukların arasında pupa halinde geçirir.

Mücadele

Kültürel önlemler:Salkım Güvesi larvalarının faaliyeti için sıcaklık ve orantılı nem bakımından asmanın iç ve alt kısımları daha uygundur. Bu nedenle asmayı askıya almak, budama ve aralamayı asmanın iç kısmını havadar tutacak şekilde yapmak, bağı otlu bırakmamak, kış temizliğine önem vermek zararlının faaliyetini azaltmak bakımından yararlıdır.

Biyolojik Mücadele:Salkım güvesi’ nin birçok doğal düşmanı olmasına rağmen, bunların zararlıyı baskı altında tutacak yoğunlukta bulunmaması nedeniyle uygulamaya verilen bir yöntem yoktur. Ancak larvalarına karşı Bacillus thuringiensis Berl biyopreparatları önerilmektedir.

Biyoteknik Mücadele (Çiftleşmeyi Engelleme Tekniği): Çiftleşmeyi engelleme ya da şaşırtma tekniği, dişi böceklerin çiftleşme çağrısı olarak salgıladığı feremonun yapay olarak üretilip yayıcılarla belirli bir alana dağıtılması sonucu, yoğun bir koku bulutu oluşturulması ve böylelikle erkeklerin, dişilere çiftleşme amacıyla ulaşmasının engellenmesi olarak tanımlanabilir.

Kimyasal Mücadele

Salkım güvesine karşı ilaçlı mücadeleye karar vermede yapışkan feromon tuzaklarından faydalanılır. Bu tuzaklardaki feromon maddesi dişi kelebek kokusu salgılar ve erkek kelebekleri kendine çekerek tuzağa yapışmalarına neden olur. Araziye asılan tuzaklar günaşırı veya haftada 2-3 sefer sayılarak kelebek sayıları kontrol edilir. pratik bir yöntem olarak şunu uygulayabiliriz. Kelebek sayılarının maksimum seviyeye çıkıp tekrar düşmeye başladığı dönemde kimyasal mücadele yapabiliriz.